ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 19^ΟΣ  ΑΙΩΝΑΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ  – ΛΑΘΟΥΣ

Στις παρακάτω  προτάσεις  βάλτε σημειώστε  Σ, αν είναι σωστές, ή το Λ, αν είναι λανθασμένες, και αιτιολογήστε τις προτάσεις που θα  χαρακτηρίσετε ως λανθασμένες.

Κατά τον 19ο αιώνα:

1.      Ο πληθυσμός του ελληνικού κράτους αυξανόταν με αργό ρυθμό και ποτέ δεν πλησίασε τον ανάλογο ρυθμό ανάπτυξης των δυτικών κρατών.  

2.      Οι μετακινήσεις ανθρώπων από την αγροτική ύπαιθρο στα αστικά κέντρα του ελληνικού βασιλείου είχε ως μοναδικό στόχο την εγκατάσταση σε αυτά.

3.      Tο ελληνικό βασίλειο δε διέθετε τις απαιτούμενες συνθήκες για τη βιομηχανική ανάπτυξη.

4.      Οι ισχυροί ελληνικοί εμπορικοί οίκοι του εξωτερικού συνεργάστηκαν αρμονικά και με τους εγχώριους εμπόρους για την επέκταση των εμπορικών τους δραστηριοτήτων.

5.      Οι συγκρούσεις και οι ανταγωνισμοί των ευρωπαϊκών Δυνάμεων ευνόησαν την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας κατά την προεπαναστατική περίοδο.

6.      Αν και η προσπάθεια για την ανάπτυξη της ατμοπλοΐας ξεκίνησε από τα μέσα του 19ου αιώνα, η οικονομική αδυναμία του νέου κράτους δεν επέτρεψε την ανάπτυξη της μόνο παρά στο τέλος του 19ου και κυρίως στις αρχές του 20ου αιώνα.

7.      Η λύση του προβλήματος των εθνικών κτημάτων που προωθήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση περιελάμβανε και πολιτικές σκοπιμότητες.  

8.      Η εκμετάλλευση των αλυκών αποτελούσε σημαντική πηγή για τα δημόσια έσοδα.

9.      Η δημιουργία τραπεζικού συστήματος στο νέο ελληνικό κράτος είχε ως βασικό στόχο την εξαφάνιση της τοκογλυφίας που επικρατούσε ως τότε.

10.  Κατά τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας το πιστωτικό σύστημα ήταν συνδεδεμένο κυρίως με τον βιομηχανικό τομέα που προσπαθούσε να αναπτυχθεί.

11.  Η ελληνική βιομηχανία προσπάθησε από πολύ νωρίς να μειώσει τον κρατικό παρεμβατισμό που περιόριζε τις επιχειρηματικές  δραστηριότητες.

12.  Η αξιοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων βοήθησε σημαντικά στη δημιουργία οδικού δικτύου στο νεοελληνικό κράτος.

13.  Η διώρυγα της Κορίνθου ήταν το μεγαλύτερο απ΄ όλα τα τεχνικά έργα που κατασκευάστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα στην Ελλάδα.

14.  Οι θαλάσσιες συγκοινωνίες αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη του οδικού δικτύου στην Ελλάδα.

15.  Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου ήταν μετρικό, δηλ. με γραμμές πλάτους 1,56 μ. και εξυπηρετούσε τοπικές ανάγκες.

16.  Η αποπληρωμή των δανείων της ανεξαρτησίας έγινε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα.

17.  Το μεγαλύτερο μέρος από τα δάνεια που σύναψε η Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων.

18.  Η βασική αρμοδιότητα του Δ.Ο.Ε. ήταν η παροχή συμβουλών προς τις ελληνικές κυβερνήσεις που θα βελτίωναν τα οικονομικά του κράτους.

19.  Στους Έλληνες της διασποράς ανήκαν κυρίως μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα.

20.  Η  στάση των πλούσιων Ελλήνων της διασποράς προς το ελληνικό κράτος καθοριζόταν από τις οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο.

21.  Πολλές δεκαετίες, μετά την ανεξαρτησία της, η Ελλάδα εξακολουθούσε να μοιάζει περισσότερο με την Ανατολή παρά με τη Δύση

22.  Στη διάρκεια του 19ου αιώνα η ελληνική ναυτιλία ακολούθησε ανοδική πορεία

23.  Η ίδρυση τραπεζικού ιδρύματος στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος απέβλεπε μόνο στην εξάλειψη της τοκογλυφίας

24.  Μετά την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, η εγγύηση των Δυνάμεων αύξησε την πιστοληπτική ικανότητα του κράτους

25.  Κατά τον πρώτο αιώνα της ανεξαρτησίας της Ελλάδας περισσότερο από τα 2/3 (σε αξία) του συνόλου των εξαγωγών ήταν γεωργικά προϊόντα

26.  Η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος της διανομής των εθνικών κτημάτων έγινε με νομοθετικές ρυθμίσεις κατά την περίοδο 1870-1871

27.  Η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος της διανομής των εθνικών κτημάτων έγινε με νομοθετικές ρυθμίσεις κατά την περίοδο 1870-1871

28. Το έργο της διάνοιξης της διώρυγας της Κορίνθου ξεκίνησε το 1841

29. Οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάτ (1856) έδιναν διευρυμένα δικαιώματα στους χριστιανούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

30. Βασικό χαρακτηριστικό των επενδύσεων των κεφαλαιούχων ομογενών κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ήταν ο ευκαιριακός χαρακτήρας και η ρευστότητά τους